Pandemi sürecinde ortaya çıkan eşitsizlikler, kırılganlık ve kızgınlık

Pandemi sürecinde her şeyde olduğu gibi sınıf farklılıklarından dolayı herkes her şey aynı ölçüde etkilenmiyor. Bu tür olaylar tolumdaki eşitsizlikleri, maruz kalınan ses çıkartılması yani mücadele edilmesi gereken konuları bir kez daha su yüzeyine çıkarıyor. Bu süreçte çalışmak zorunda olmak, kadınlara uygulanan şiddetin artması, maddi açıdan yetersizlikler. ölüm oranlarındaki etkisi... İnsanlar ne biyolojik ne de sosyoekonomik başlıklarda eşit değil. Pandemi sürecinde evde kalması gerektiği söylenirken sabit gelirli, günlük işçiler yani alt tabaka çalışmaya mahrum kaldı. Sosyoekonomik eşitsizlik hastalığa yakalanma ihtimalini çok fazla etkiliyor. Çalışmak zorunda olan kesimin yani işçilerin çalıştığı bölgelerde salgın daha yaygın . Amerika'da sosyoekonomik eşitsizlik ölen kişilerin sayısının en fazla siyahi olması ve buradan çıkarımla yoksul olduğu için ırkla yoksulluğun birleşmesi bu sonucu doğurmuştur. Evde kendimizi karantinaya almamızı, gerekli tedbirlerin alınması ve yapılması, hijyenimize dikkat etmemiz gerektiği söylendi. Kırılgan olarak tasvir edilen toplumun bu kesimine etkisi tabii ki daha farklı oldu ve yaşadığı evde yiyecek sıkıntısı çeken kalabalık nüfuslu yoksul kesim çalışmadan nasıl evde kalacak? Gerekli önlemler için temizlik malzemesi, hijyen materyalleri eksikliğini çeken bu insanlar bazı yerlerde iş güvencesinin bile olmadığı yerde kendini ne kadar koruyabilir? Covid-19 tabii ki alt sınıf üst sınıf ayrımı yapmadan herkese bulaşıyor ancak buna karşı önlem alabilme veya hastalık karşısında risk grubunda yer alma durumu ait olduğumuz sınıfın koşullarına göre büyük değişiklikler gösteriyor. Bir taraftan da kapitalist sistemde çarkın dönmesi için alt tabakanın pandemi sürecinde yaşadığı korku, endişe halinde çalışmak zorunda oluşu alt tabaka olmayan diğer sınıfın ise evde nasıl sıkılmadan vakit geçirebileceğini düşünürken bu durum kapitalizmin bir sınıfsal ayrışımına örnek oluyor.