Richard Phillips Feynman

Richard Phillips Feynman, Amerikalı kuramsal fizikçi. 1918'de Queens'te doğdu. Far Rockaway High School'da okudu. 1935'te Massachusetts Institute of Technology'ye girdi. Kolombiya Üniversitesi'ne başvurmuş ancak kabul edilmemişti çünkü bu üniversite kabul edebileceği Yahudi kotasını doldurmuştu. 1939'da lisans derecesini kazandı. Lisans derecesinden sonra Princeton University'ye kabul edildi, doktorasını aldı. Tez danışmanı John Archibald Wheeler'dı. 

1942'de Manhattan Projesi için çağrıldı. Projede Nazi Almanyası'ndan kaçıp ABD'ye sığınan, yarı Yahudi yarı Alman olan fizikçi Hans Bethe tarafından kuramsal bölümün önderi olarak atandı. Hens Beth ile Feynman- Bethe formülünü geliştirdiler. Manhattan Projesi'nde Feynman, kritik kütle için gerekli olan uranyum miktarını tespit etmek için çalıştı. Çalışanların ışıma zehirlenmesinden korunması için prosedürler geliştirdi. Trinity bombası testinde yer aldı. 

Savaştan sonra Cornell Üniversitesi'ne gitti. Cornell Üniversitesi'nde 1945'ten 1950'ye kadar teorik fizik öğretti. Feynman burada atomaltı parçacıkların karmaşık yapısı için basit bir gösterim geliştirdi. Onun bu gösterimi Feynman diyagramları olarak adlandırılacaktı. Manhattan projesinde üretilen atom bombasının Hiroşima'yı yerle bir etmesinin ardından yakalandığı depresyonla beraber, çok kompleks fizik problemlerine odaklanmaya başladı. 1954'te Albert Einstein ödülü aldı. 1962'de Lawrence ödülü aldı. 1965'te Kuantum elektrodinamiğine yaptığı katkılardan dolayı Itiro Tomonaga ve Julian Schwinger ile birlikte Nobel Ödülüne layık görüldü. Aynı sene Foreign Member of the Royal Sociect (ForMemRS)’ye seçildi. 1972'de Oersted Madalyası aldı. 1979'da Ulusal Bilim madalyası aldı. 

1984-86 yıllarında "path integral" leri hesaplayabilmek için farklı bir yöntem geliştirdi. 1986'daki Challenger felaketini araştıran Rogers komisyonunda yer aldı. 

1988'de Los Angeles'ta öldü. 1998’de Apple, “Farklı Düşün” reklam sloganı altında Feynman’ın ders verirken çekilmiş olan bir fotoğrafını kullanacaktı. Real Time Opera, Feynman adındaki operasını Norfolk (CT) Chamber Müzik Festivalinde, Haziran 2005’te gösterdi. 2011’de, Leland Myrick tarafından tasarlanan bir çizgi romanda Feynman işledi. 2013’te BBC’de The Challenger yayınlandı ve Roger Komisyonu’ndaki rolü ile Feynman işlendi.  

Eserleri: "Interaction with the Absorber as the Mechanism of Radiation" (1945), A Theorem and its Application to Finite Tampers (1946), Neutron Diffusion in a Space Lattice of Fissionable and Absorbing Materials (1946), Equations of State of Elements Based on the Generalized Fermi-Thomas Theory (1947), "Space-time approach to non-relativistic quantum mechanics" (1948), "Relativistic Cut-Off for Quantum Electrodynamics" (1948), "Classical Electrodynamics in Terms of Direct Interparticle Action" (1949), "The theory of positrons" (1949), "Space-Time Approach to Quantum Electrodynamic" (1949), "Mathematical formulation of the quantum theory of electromagnetic interaction" (1950), "An Operator Calculus Having Applications in Quantum Electrodynamics" (1951), "The λ-Transition in Liquid Helium"(1953), Dispersion of the Neutron Emission in U235 Fission (1955), "Science and the Open Channel" (1956), "Theory of Inelastic Scattering of Cold Neutrons from Liquid Helium" (1957), "Geometric representation of the Schrödinger equation for solving maser equations" (1957), "Plenty of Room at the Bottom" (1959), Theory of Fundamental Processes (1961), Quantum Electrodynamics (1962), "Mapping experiments with r mutants of bacteriophage T4D" (1962), Quantum Mechanics and Path Integrals (1965), "The Development of the Space-Time View of Quantum Electrodynamics" (1966), The Character of Physical Law (1967), The Feynman Lectures on Physics (1970), Statistical Mechanics (1972), "Structure of the proton" (1974), "Cargo Cult Science" (1974), QED: The Strange Theory of Light and Matter (1985), "Effective classical partition functions" (1986), Elementary Particles and the Laws of Physics (1987), Feynman's Lost Lecture: The Motion of Planets Around the Sun (1997), Feynman Lectures on Computation (2000).