Korkunç Yıllar by Cengiz DağcıMy rating: 5 of 5 stars
"Çimliğin orta yerindeki elma ağacı uykuda hâlâ. Geçen yıl az mahsul verdi. Ama bu yıl umutsuz değilim. İnsanın umutlu olması ne güzel!.. Türkçe isimlerini bilmediğim iki çiçek ektim üç yıl öncesi karşıki çitin dibine. Çiçekçinin verdiği malûmata göre Türk çiçekleriymiş; Türkiye'den getiriliyormuş. Yerden yarım metre kadar yüksek, eğreltileri hatırlatan koyu yeşil yaprakları arasındaki dalların ucunda zurna biçiminde çiçekleri pembemsi kızıl. Bahçemin en güzel bir yerine ektim. Geçen yılın yazı ilk kez çiçeklendiler. Çiçeğin ismini öğrenirim diye tanıdıklara sordum soruşturdum; bilen bir kimse çıkmadı. Nihayet kütüphanede çiçek kitapları arasında latince ismini buldum: incarvillea delavayi burada Gloxinia denen çiçeğin benzeri. Ama ismi önemsiz. Çiçekler Türk çiçeği; bu yetiyor bana. Yaz boyu her akşam suladım, üzerlerine eğilerek okşadım; okşarken, akrabayız, kardeşiz diye fısıldadım bile çiçeklere." Bu satırlar Kırım Türkü Cengiz Dağcı'nın Yansılar kitabının (Ötüken Neşriyat, 2012) ilk bölümünde geçiyor. Cengiz Dağcı için Türkiye'ye hiç gelmediği halde Türkiye Türkçesi ile yazmıştır deniyor. Doğrusu, Türkiye'ye hiç gelemediği halde olacak. Dağcı Türkiye vatandaşlığına kabul edilmemişti. Türkiye'de bir yakınının bulunup bulunmadığı sorusuna verdiği "Türkiye'de herkes benim yakınım!" cevabı kabul edilmemişti çünkü. Londra'da yaşamak zorunda kalmıştı. Korkunç Yıllar yazarın ilk yazarlık döneminin kitabı olmasının yanı sıra en büyük kitabı. Korkunç hüzünlü bir üslupla yazılmış. Okurken ürpereceksiniz.
View all my reviews
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder